ไม่ดีต่อใจ ยังไงก็ไม่อยู่ : คุณแบงค์

เรื่องเล่าโดยคุณแบงค์

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่แบงค์เรียนอยู่ ซึ่งตอนนั้นแบงค์จองหอในไม่ทัน ก็เลยต้องไปหาหอนอก แล้วไปปรึกษารุ่นพี่คนนึง เขาก็แนะนำหอๆนึงเดือนละ 2000 บาท รุ่นพี่ก็ยังบอกต่ออีกว่า มันถูกจริง แต่หอนี้มีประวัตินะก็คือว่า หอนี้เป็นตึก 6 ชั้น ที่ห้อง 602 นั้นเคยมีนักศึกษาหญิงคนนึง เครียดจากผลการเรียนที่ไม่ดี โดนไทร์ แล้วผูกคอตายเสียชีวิตในห้องนั้น แต่ว่าทางหอพักก็ได้ทำการปิดชั้น 6 ไปแล้วทั้งชั้น เพราะฉะนั้นก็จะเหลือแค่ 5 ชั้น

แบงค์ก็ตัดสินใจที่จะเช่าหอนี้เพราะว่าถูก และส่วนตัวแบงค์นั้นเป็นคนที่ไม่กลัวผี ซึ่งห้องที่แบงค์ได้นั้นคือห้อง 502 ซึ่งเป็นห้องที่อยู่ข้างล่างห้องที่มีผู้หญิงผูกคอตายพอดี และในคืนแรกที่แบงค์นอน ก็ได้ยินเสียงลากเก้าอี้ ครืดๆๆ ซักพักเสียงเก้าอี้ก็ล้ม อยู่ประมาณ 2-3 ครั้ง ซึ่งแรกๆ แบงค์ก็รู้สึกกลัวอยู่นิดหน่อย แต่หลังๆมาเริ่มไม่กลัวแล้ว เพราะเสียงนี้มาทุกวัน จนมีคืนนึง แบงค์ก็เครียดๆกับการเรียน จากที่มหาวิทยาลัย อารมณ์ไม่ค่อยดีก็กลับมานอนที่ห้อง และเสียงลากเก้าอี้เสียงเดิมก็มาเหมือนทุกๆวัน แต่ด้วยความที่แบงค์อารมณ์ไม่ค่อยดี ก็เลยตะโกนกลับไปว่า “โอ้ย อะไรนักหนาวะ กูจะนอน จะเสียงดังหาพ่อหรอ” แล้วเสียงก็เงียบไปซักพัก แล้วก็มีเสียงเก้าอี้ล้มดังมากเหมือนกับว่าไม่ค่อยพอใจ

วันต่อมา แบงค์นั้นเลิกเรียนตอนบ่าย 3 ก็จะกลับขึ้นไปนอน แบงค์ก็จะกดลิฟท์ขึ้นไปชั้น 5 เป็นปกติ และก็เล่นโทรศัพท์ไปด้วย พอประตูลิฟท์เปิด แบงค์ก็เดินเล่นโทรศัพท์ออกมาจากลิฟท์ แต่สิ่งที่แบงค์เห็นก็คือ ที่พื้นมีฝุ่นเยอะมาก มีกลิ่นแปลกๆ เหม็นอับ และป้ายชั้นที่ติดอยู่ที่กำแพงเป็นเลข 6 พอแบงค์เห็นก็รีบกลับไปที่ลิฟท์เพื่อที่จะลงลิฟท์ แต่ว่าลิฟท์ที่ชั้น 6 นั้นไม่ทำงาน กดที่ปุ่มลงไฟก็ไม่ติด แบงค์ก็เลยเดินไปทางบันไดที่จะลงไปชั้น 5 แต่ว่าตรงบันไดนั้นก็มีประตูเหล็กล็อคปิดอยู่ สุดท้ายแบงค์ก็เลยต้องโทรหาป้าที่คุมหอให้ขึ้นมาเปิดให้ พอโทรไป ป้าแกก็ถามว่า ขึ้นมาได้ไง แบงค์ก็บอกว่า ไม่รู้เหมือนกัน ลิฟท์มันส่งขึ้นมา และป้าก็วางหูโทรศัพท์และก็มาเปิดให้

ระหว่างที่แบงค์รอป้ามาเปิดให้ แบงค์ไม่รู้นึกยังไงเดินไปที่ห้อง 602 ซึ่งทั้งชั้น 6 นั้น ประตูห้องปิดหมดทุกห้อง ยกเว้นห้อง 602 พอเดินไปถึง แบงค์ก็ได้ยินเสียงครืดๆๆๆ และเห็นผู้หญิงเดินก้มหน้ามาจากในห้อง มีเชือกคล้องที่คอ แล้วก็ลากเก้าอี้ออกมา พอแบงค์เห็นก็รีบวิ่งไปที่บันไดมาเคาะประตูเหล็ก แล้วก็มีเสียงตามหลังมาด้วย แต่ว่าป้าก็มาเปิดประตูเหล็กให้พอดี

พอแบงค์เจอเหตุการณ์นี้ก็โทรไปหาแม่ บอกว่าอยากจะย้ายหอ แต่แบงค์ก็ไม่ได้เล่าว่าเกิดอะไรขึ้น ก็หาข้ออ้างนู่น นี่นั่นไปต่างๆนานา แต่แม่ก็ให้อยู่ที่หอเดิมต่อ แต่ว่าแบงค์ก็ไม่อยู่ เลือกที่จะไปอยู่หอเพื่อนแทน ผ่านไปซักระยะนึง แบงค์ก็กลับมาอยู่ที่หอตัวเอง แต่ว่าคราวนี้จะไม่ใช้ลิฟท์ เลือกที่จะใช้บันได ซึ่งตอนที่แบงค์กลับมานอนที่หอ รอบ 2 นี้ ตอนนอนจะไม่มีเสียงลากเก้าอี้ หรือเสียงเก้าอี้ล้มเหมือนก่อนหน้านี้เลย จนมาถึงคืนนึง คืนนั้นแบงค์ก็ออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ก็มีดื่มบ้างนิดหน่อย แล้วเพื่อนก็มาส่งที่หอ ตอนแรกแบงค์บอกเพื่อนว่าจะเดินขึ้นบันไป แต่เพื่อนเห็นว่าแบงค์นั้นมีอาการมึน เมา เลยบอกว่าให้ขึ้นลิฟท์ดีกว่า สุดท้ายแบงค์ก็ขึ้นลิฟท์ไป รอบนี้ลิฟท์ก็เปิดที่ชั้น 5 ปกติ ก็เดินไปที่ห้องของตัวเอง

แต่ตอนที่แบงค์กำลังจะไขกุญแจห้อง แบงค์ยังไม่ทันได้บิดกุญแจ ประตูห้องก็เปิดออกเอง ตอนนั้นแบงค์ก็คิดว่าตัวเองนั้นลืมล็อกห้อง แต่ภายในห้องนั้นก็เป็นปกติทุกอย่าง แบงค์รู้สึกมึนๆก็เลยตัดสินใจนอน แต่พอนอนไปได้ซักพัก รู้สึกว่าโดนผีอำ ขยับตัวไม่ได้ ลุกไม่ได้ แต่สายตาแบงค์นั้นก็มองไปที่กลางห้อง ก็เห็นเหมือนมีคนลากเก้าอี้เข้ามาที่กลางห้อง แล้วก็วางเก้าอี้ แล้วเอาเชือกมัดกับพัดลมเพดาน และผูกคอตัวเอง แล้วก็ทิ้งตัวลงมา เก้าอี้ก็ล้ม และก็ดิ้นๆๆๆ จนเขานั้นหายไป

พอแบงค์หลุดจากผีอำ ก็รีบหยิบโทรศัพท์โทรหาเพื่อนให้มารับ บอกว่า กูเจอดีหวะ เพื่อนก็บอกว่า โอเคเดี๋ยวขึ้นไปรับ ในระหว่างที่รอเพื่อนมา แบงค์ก็หลับไปอีกครั้งนั้น แล้วแบงค์ก็ฝันว่า ตัวเองเกรดตก ถูกรีไทร์ แล้วก็ผูกคอตายเหมือนกับที่ผู้หญิงคนนั้นทำเลย ซึ่งความรู้สึกมันเหมือนจริงมาก แต่ว่าแบงค์ก็สะดุ้งตื่นเพราะเพื่อนโทรศัพท์เข้ามาพอดี พอแบงค์รับเพื่อนก็ถามว่า อยู่ไหน แบงค์ก็บอกว่า อยู่ที่ห้อง เข้ามาเลย เพื่อนก็บอกว่า กูมารอแล้ว เคาะประตูเรียกก็ไม่ตอบ คิดว่าเป็นอะไร ก็เลยให้ป้าที่คุมหอมาเปิดประตูให้ แต่ก็ไม่เห็นอยู่ที่ห้อง ตกลงอยู่ไหน

พอเพื่อนพูดจบเท่านั้นแหละ แบงค์รีบวางโทรศัพท์แล้วเปิดโหมดไฟฉาย ซึ่งสภาพภายในห้องที่แบงค์เห็นนั้นไม่เหมือนที่เข้ามาตอนแรกที่เข้ามา เหมือนไม่ใช่ห้องคนอยู่ และจากกลิ่นปกติก็กลายเป็นกลิ่นเหม็นสาบ แบงค์ก็เลยตัดสินใจกระโดดพุ่งออกมาจากห้องนั้นทันที และแบงค์ก็เหลือบไปมองที่เลขห้องก็ปรากฎว่าเป็นห้อง 602แบงค์ก็วิ่งไปที่บันไดที่มีประตูเหล็กปิดอยู่ และในระหว่างที่วิ่ง ก็มีเสียงผู้หญิงหัวเราะตบท้ายมาด้วย แบงค์ก็เลยกระโดดฉีบประตูเหล็กจนกลอนหลุด และก็มุดออกมา และวิ่งไปกอดเพื่อนที่รอยู่หน้าห้อง 502 ทันที

หลังจากนั้น แบงค์ก็โทรเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณแม่ฟัง คุณแม่ก็บอกให้แบงค์ย้ายออกเลย ซึ่งระยะเวลาทั้งหมดที่แบงค์นั้นอยู่ห้องนี้เกือบๆ 3 เดือน

และหลังจากเกิดเรื่องนี้ แบงค์ก็พักการเรียนไว้ก่อน แล้วก็ไปบวชเลย