สาเหตุจากโลงเย็น
เมื่อ 5-6 ปีก่อน ข้าพเจ้ากับเพื่อนได้เดินทางไปกาญจนบุรีเพื่อปฏิบัติธรรม ได้เข้าพักที่วัดในสังขละบุรี แต่เผอิญไปถึงตอนค่ำและกุฏิที่จะเข้าพักหาลูกกุญแจไม่เจอพระท่านจึงให้เข้าพักที่โรงครัว
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็สะดุดตากับวัตถุรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า คลุมด้วยผ้าสีน้ำเงินมีป้ายเขียนว่า "โลงเย็น"
ข้าพเจ้าขนลุกทันที แต่นึกได้ว่าเราเองก็ต้องมานอนในนี้เช่นกัน โลงก็ว่างอยู่จะไปกลัวอะไร ข้างหลังโลงเย็นมีห้องเล็กๆ ที่พระจะให้เราเข้าพัก พอเปิดประตูก็ปรากฏว่าไฟเสีย ไฟในโลงเย็นก็เสียเช่นกัน มีเพียงไฟข้างนอกเท่านั้นที่ติด เราจึงต้องใช้เทียนไข
หลังจากอาบน้ำเสร็จกลับมาเพื่อนก็ถามว่าได้กลิ่นอะไรไหม? เขาโดนกลิ่นนั้นรบกวนจนปวดหัว ข้าพเจ้าปลอบว่าอย่าไปรังเกียจเลย ถึงเวลาของเรากลิ่นก็ไม่ต่างกัน
เราคุยกันจนถึงเที่ยงคืน ก็มีเสียงทุบประตูดังโครมๆ... โครมๆ เราได้แต่มองหน้ากันแต่ไม่กล้าพูดอะไร แล้วมีเสียงดังตึงๆๆๆ เราหันมาสบตากันอีกครั้ง แล้วแหงนหน้ามองดูที่มาของเสียง พอเงียบข้าพเจ้าก็พูดขึ้นว่า...พรุ่งนี้จะถวายอาหารเลี้ยงพระ แล้วกรวดน้ำไปให้!
จนตีหนึ่ง เพื่อนหยิบตะปูทองเหลืองส่งให้ พลางบอกว่า "นี่เป็นตะปูตอกโลง เค้าพกติดตัวไปงานศพ"
เมื่อข้าพเจ้าจับตะปูก็ขนลุกเกรียว รีบส่งคืนเพื่อนทันที พลางตัดใจว่าจะนอน ท่องพุทโธ กว่าจะหลับก็พลิกตัวหลายรอบ...แล้วฝันว่าไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อน เพื่อนเข้าห้องน้ำได้ แต่ข้าพเจ้าเข้าไม่ได้ เปิดประตูไม่ออก เลยหันไปมองที่ลานหน้าโรงครัว
ที่นั่นมีผู้ชาย 6-7 คนยืนจับกลุ่มกันอยู่ พอเพื่อนออกมาก็จับมือวิ่งหนี พวกนั้นก็ไล่ตามมาจนทัน คว้าข้อมือเพื่อนกับจับไหล่ข้าพเจ้าแน่น จากนั้นก็รู้สึกชาที่ไหล่
แต่ในระหว่างนั้น ข้าพเจ้าก็ท่อง โอม...นะมะ ศิวะๆ
หลุดจากถูกจับตื่นขึ้นมานึกดีใจที่ผีอำเราไม่ได้ เสียงไก่ขันแล้วแต่ยังไม่สว่าง ก็นอนต่อ...แล้วฝันอีกว่านั่งอยู่ท้ายรถ เป็นรถต่างจังหวัด พอเลี้ยวโค้งก็ทับคนเสียงดังกร็อบ เราก็หันไปดู เลือดแดงเต็มไปหมด เลี้ยวทีก็ทับคนตายที เป็นอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง
เมื่อตื่นขึ้นมาก็เล่าให้เพื่อนฟัง ตกสายก็ถวายอาหารพระ กรวดน้ำ เมื่อพระท่านหาลูกกุญแจเจอแล้วก็ย้ายไปอยู่กุฏิข้างนอก นอนอีกคืนก็ไม่มีเรื่องน่ากลัวอะไรอีก
ข้าพเจ้ากลับมาก่อน แต่เพื่อนยังอยู่ต่ออีก 3 วัน กลับมาก็โทร.มาเล่าว่า โลงศพนั้นยายคนหนึ่งแกซื้อถวายวัด พอแกตายก็มาอยู่เฝ้าโลงนั้น ใครมาก็แสดงกลิ่นให้รู้ ส่วนห้องเล็กนั้น พวกกะเหรี่ยงเข้าไปขโมยตัดต้นไม้ในป่าจะเอาไปปลูกบ้าน แต่บังเอิญรถคว่ำตายทั้งหมด 8 คน พวกญาติจึงนำไม้เหล่านั้นมาถวายวัด พระก็เก็บไว้ในโรงครัว
ตอนกลางคืนพระเคยเห็นผู้ชาย 7-8 คนเดินอยู่บนหลังคา ชาวบ้านเขารู้กันทั้งนั้น
แสดงว่าในฝันพวกผู้ชายที่ไล่ข้าพเจ้ากับพวกที่ถูกรถทับ ก็คงต้องการบอกให้เรารับรู้ คงต้องการส่วนบุญจากเรา ซึ่งข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้แล้ว
หลังจากวันนั้นการค้าของข้าพเจ้าก็ทรุด ไม่มีใครซื้อของ ขาดทุนทุกวัน...ข้าพเจ้าไปหาหลวงปู่ เล่าคร่าวๆ ให้ท่านฟัง ท่านก็ให้ข้าพเจ้าใส่บาตร อุทิศส่วนกุศลโดยเฉพาะเจาะจงให้ผู้ชายรูปร่างผอมสูง ไว้หนวด คนนี้เป็นหัวหน้า ให้ไปสู่สุคติอย่ามารบกวนกันเลย
ต่อมาการค้าก็กระเตื้องขึ้นบ้าง ข้าพเจ้าจึงรู้ว่าส่วนบุญนั้นคงไม่พอ เราต้องทำบุญอย่างอื่นที่ให้ผลมาก จึงไปทำสังฆทาน แล้วเขียนใบบังสุกุลเจาะจงอย่างชัดเจน พร้อมกับปล่อยปลาไหลและหอยขม พร้อมกับเงินอีก 1 บาท ซื้อที่ให้ปลากับหอย อธิษฐานให้ปลาไหลไปกับความขมขื่น
หลังจากนั้นการค้าก็ดียิ่งขึ้นจนเป็นปกติ
การที่ได้พบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ อย่าได้คิดว่าดวงซวย หากแต่นี่เป็นโอกาสอันดีที่จะได้ทำบุญช่วยผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก...เกิดมาชาติหนึ่งพึงสร้างกุศลผลบุญไว้เถิด
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็สะดุดตากับวัตถุรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า คลุมด้วยผ้าสีน้ำเงินมีป้ายเขียนว่า "โลงเย็น"
ข้าพเจ้าขนลุกทันที แต่นึกได้ว่าเราเองก็ต้องมานอนในนี้เช่นกัน โลงก็ว่างอยู่จะไปกลัวอะไร ข้างหลังโลงเย็นมีห้องเล็กๆ ที่พระจะให้เราเข้าพัก พอเปิดประตูก็ปรากฏว่าไฟเสีย ไฟในโลงเย็นก็เสียเช่นกัน มีเพียงไฟข้างนอกเท่านั้นที่ติด เราจึงต้องใช้เทียนไข
หลังจากอาบน้ำเสร็จกลับมาเพื่อนก็ถามว่าได้กลิ่นอะไรไหม? เขาโดนกลิ่นนั้นรบกวนจนปวดหัว ข้าพเจ้าปลอบว่าอย่าไปรังเกียจเลย ถึงเวลาของเรากลิ่นก็ไม่ต่างกัน
เราคุยกันจนถึงเที่ยงคืน ก็มีเสียงทุบประตูดังโครมๆ... โครมๆ เราได้แต่มองหน้ากันแต่ไม่กล้าพูดอะไร แล้วมีเสียงดังตึงๆๆๆ เราหันมาสบตากันอีกครั้ง แล้วแหงนหน้ามองดูที่มาของเสียง พอเงียบข้าพเจ้าก็พูดขึ้นว่า...พรุ่งนี้จะถวายอาหารเลี้ยงพระ แล้วกรวดน้ำไปให้!
จนตีหนึ่ง เพื่อนหยิบตะปูทองเหลืองส่งให้ พลางบอกว่า "นี่เป็นตะปูตอกโลง เค้าพกติดตัวไปงานศพ"
เมื่อข้าพเจ้าจับตะปูก็ขนลุกเกรียว รีบส่งคืนเพื่อนทันที พลางตัดใจว่าจะนอน ท่องพุทโธ กว่าจะหลับก็พลิกตัวหลายรอบ...แล้วฝันว่าไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อน เพื่อนเข้าห้องน้ำได้ แต่ข้าพเจ้าเข้าไม่ได้ เปิดประตูไม่ออก เลยหันไปมองที่ลานหน้าโรงครัว
ที่นั่นมีผู้ชาย 6-7 คนยืนจับกลุ่มกันอยู่ พอเพื่อนออกมาก็จับมือวิ่งหนี พวกนั้นก็ไล่ตามมาจนทัน คว้าข้อมือเพื่อนกับจับไหล่ข้าพเจ้าแน่น จากนั้นก็รู้สึกชาที่ไหล่
แต่ในระหว่างนั้น ข้าพเจ้าก็ท่อง โอม...นะมะ ศิวะๆ
หลุดจากถูกจับตื่นขึ้นมานึกดีใจที่ผีอำเราไม่ได้ เสียงไก่ขันแล้วแต่ยังไม่สว่าง ก็นอนต่อ...แล้วฝันอีกว่านั่งอยู่ท้ายรถ เป็นรถต่างจังหวัด พอเลี้ยวโค้งก็ทับคนเสียงดังกร็อบ เราก็หันไปดู เลือดแดงเต็มไปหมด เลี้ยวทีก็ทับคนตายที เป็นอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง
เมื่อตื่นขึ้นมาก็เล่าให้เพื่อนฟัง ตกสายก็ถวายอาหารพระ กรวดน้ำ เมื่อพระท่านหาลูกกุญแจเจอแล้วก็ย้ายไปอยู่กุฏิข้างนอก นอนอีกคืนก็ไม่มีเรื่องน่ากลัวอะไรอีก
ข้าพเจ้ากลับมาก่อน แต่เพื่อนยังอยู่ต่ออีก 3 วัน กลับมาก็โทร.มาเล่าว่า โลงศพนั้นยายคนหนึ่งแกซื้อถวายวัด พอแกตายก็มาอยู่เฝ้าโลงนั้น ใครมาก็แสดงกลิ่นให้รู้ ส่วนห้องเล็กนั้น พวกกะเหรี่ยงเข้าไปขโมยตัดต้นไม้ในป่าจะเอาไปปลูกบ้าน แต่บังเอิญรถคว่ำตายทั้งหมด 8 คน พวกญาติจึงนำไม้เหล่านั้นมาถวายวัด พระก็เก็บไว้ในโรงครัว
ตอนกลางคืนพระเคยเห็นผู้ชาย 7-8 คนเดินอยู่บนหลังคา ชาวบ้านเขารู้กันทั้งนั้น
แสดงว่าในฝันพวกผู้ชายที่ไล่ข้าพเจ้ากับพวกที่ถูกรถทับ ก็คงต้องการบอกให้เรารับรู้ คงต้องการส่วนบุญจากเรา ซึ่งข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้แล้ว
หลังจากวันนั้นการค้าของข้าพเจ้าก็ทรุด ไม่มีใครซื้อของ ขาดทุนทุกวัน...ข้าพเจ้าไปหาหลวงปู่ เล่าคร่าวๆ ให้ท่านฟัง ท่านก็ให้ข้าพเจ้าใส่บาตร อุทิศส่วนกุศลโดยเฉพาะเจาะจงให้ผู้ชายรูปร่างผอมสูง ไว้หนวด คนนี้เป็นหัวหน้า ให้ไปสู่สุคติอย่ามารบกวนกันเลย
ต่อมาการค้าก็กระเตื้องขึ้นบ้าง ข้าพเจ้าจึงรู้ว่าส่วนบุญนั้นคงไม่พอ เราต้องทำบุญอย่างอื่นที่ให้ผลมาก จึงไปทำสังฆทาน แล้วเขียนใบบังสุกุลเจาะจงอย่างชัดเจน พร้อมกับปล่อยปลาไหลและหอยขม พร้อมกับเงินอีก 1 บาท ซื้อที่ให้ปลากับหอย อธิษฐานให้ปลาไหลไปกับความขมขื่น
หลังจากนั้นการค้าก็ดียิ่งขึ้นจนเป็นปกติ
การที่ได้พบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ อย่าได้คิดว่าดวงซวย หากแต่นี่เป็นโอกาสอันดีที่จะได้ทำบุญช่วยผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก...เกิดมาชาติหนึ่งพึงสร้างกุศลผลบุญไว้เถิด
Comments
Post a Comment